kapacak uga ing  https://www.facebook.com/share/p/15u3iDGN2N/ Esuk iki hawané isih seger, srengéngé durung padhang banget. Ing desa cilik sing tentrem, Simbok wis tangi luwih risik tinimbang biasané. Dhèwèké nyepakaké sarapan, nggorèng tempe, nyawisaké wedang jahe anget, lan nata kranjang mligi kanggo menyang pasar. Sawisé rampung sarapan, Simbok nganggo kebaya alus lan jarik sing resik. Ing kranjangé ana sayur asem, klapa, lan jajanan liyane. Nalika padha dandan, Rini, putriné sing ayu lan pinter, nyedhak lan takon alus, " Simbok, arep menyang ngendi kok macak peni? ", takone Rini sajak karo gumun awit ora kaya biasane. Simbok mesem, banjur mangsuli, " Simbok arep menyang pasar, Nduk. Arep dodolan asil kebon lan tuku kebutuhan pawon ." Rini nyengir lan ngesun tangane Simbok, " Ati‑ati Simbok. Aja lali oleh-olehe permen asem sing abang kanggo aku ya!... hehe heheee.. " Simbok mesem manis, nerangké, " Nggih Nduk cah ayu, yen ana rejeki, mesthi Simb...

    kapacak uga ing  https://www.facebook.com/share/p/18ggnD8xHt/ Wanci awan hawane panas banget, Mukidi mlaku kalem tumuju warteg ing pinggir dalan. Wetenge kroncongan, mripate blalak-blalak ndeleng etalase kaca sing kebak lelawuhan sajak ngawe-awe : rendhang, ayam goreng, tempe orek, sambel trasi, ndhog dadar lan sayur lodheh isih kemebul. Tanpa ba, bi, bu, Mukidi nuli nudingi, :" Bu, sekul satunggal..., rendhang kalih, ayam sepotong, orek tempe kaliyan lodhehe nggih.   Oo..nggih, sambele sing kathah nggih, kersane mak nyoss..!" Bakul warteg manthuk-manthuk sinambi nyendhoke sega salawuhane nyang piring. Mukidi lungguh klawan ndemenake telap-telep karo sesepisan nyruput es teh legi. Piringe entek ludhes cepet banget mung etungan menit wae. Rampungan mangan, Mukidi mlaku menyang kasir, ngomong karo mesem lan teteg : " Bu. kula nedha sekul kalih sayur lodheh mawon tambahe es teh! Pinten Bu?" Bakule gumun (heemm.. karo nglirik piringe kosong sing maune kebak lela...

    kapacak ugi ing  https://www.facebook.com/share/p/18yrJwX7cu/ Manungsa gesang boten saged ngendhani saking momotan ingkang dados tanggel jawabipun. Lumantar nyanyian saged minangkani sarana ngedhaleni isining manah lan gagasan raos, ngesupenaken samukawis sesangganing gesang kang punraosaken awrat temah saged mbangun semangat enggal. Pranyatan punika ngemutaken mring kita bab prelunipun kauletan, tekad lan kayakinan salebeting nglampahi darmaning gesang. Senadyan makaten salebeting nglampahi sawernining pacoban, rekaosing bot-repoting gesang, sayogya kita tansah mituhu saha ngugemi kapitadosan kita mring Gusti Kang Ngawengku Gesang inggih Gusti Kang Murbeng Wisesa. Kita dipunwucal supados tansah ngandhelaken kekiyatan kuwaosing Allah salebeting saben jangkah tumapaking gesang ing kawontenan punapa kemawon, sisah utawi bingah, ngunjukaken puji sokur wonten ing samukawis kawontenan, punika sampun mesthi lan kedah puntindakaken. Samangsa manggihi reribet, godhan lan pep...

    kapacak uga ing  https://www.facebook.com/share/p/16qzRELBP6/ Ana bocah cilik jenenge Niko sing manggon ana ing sawijining desa ing lembah gunung. Pendhak dina, Niko mlaku adoh menyang sekolah, liwat dalan ndeder lan alas kang rungkut. Nanging dheweke ora tau ngresula, malah tansah semangat sinau. Mulih sekolah, Niko kerep ngrewangi bapake tandur pari lan ibune nggarap kebun. Nadyan uripe prasaja, Niko nduweni impèn gedhe, pengin dadi guru kanggo mbiyantu anak-anak desane sinau. Lumakuning wektu, Niko tetep sregep. Panas, udan, angin, ora kendho tekad lan semangate. Dheweke uga seneng maca buku sewan saka perpustakaan sekolah. Guru-gurune nganti kagum, gumun banget, amarga bocah cilik kuwi pinter lan ngajèni sapa bae. Sawijining dina, ana tandhing pidhato antaraning sekolah-sekolah. Niko wani melu, sanajan mung nganggo klambi prasaja lan sandhangan lawas. Nanging pidhato Niko  babagan prelune pawiyatan/pendhidhikan lan rasa sokur mencutake ati, nggèndèng ati gawe...

    kapacak uga ing  https://www.facebook.com/share/p/1C7ZJN5gKa/ Sawijining dina Mukidi ngrasakake pikirane ruwet nganggo judheg. Kadhang lali jeneng bojone dhewe, kadhang nyebut kulkas nganggo sebutan "sayang". 🫡 Sidane netepke priksa nyang dhokter talirasa (dr. Syaraf, Sp). Dhokter : " Mangga pinarak Pak Mukidi. Sing diraoske napa Pak ?" 🫴 Mukidi : " Ngeten Dhok!. Wekasan niki kala-kala kraos aneh. Kala-mangsa kula ngobrol kiyambak, kadhang ngguya-ngguyu kiyambak tanpa sebab. Kadhang kula ngundang kucing tanggane mawi nami 'mantan' !??...pripun niki, Dhok!" 🫠🤗 Dhokter (nyathet) ✍️ : " Hmmm... kadose enten gangguan ing sistim talirasa polo (utak) pusat. Napa nate supe bab-bab penting ?" Mukidi : " Nggih, Dhok! Wingi kula supe mantuk griya. Kula nginep ing pos rondha merga nginten niku griya kula (lha rak blaik nan iki!). Pas tangi, kula nesu-nesu merga semah boten ndamelke kopi ??.. Kamangka sing kula seneni niku pak RT!"...

    kapacak uga ing  https://www.facebook.com/share/p/1AiZYgPiHW/ Sawijining bengi, Jono lagi lungguhan ing emper ngarep omah nalika krungu swara sing ditunggu-tunggu.  " Bakso... baksoo!..., Bakso Setan!" Klawan semangat... Jono mlumpat mlayu metu ngendheg si tukang bakso. Jono : " Abang! bakso samangkok ya, ning sing pedhes banget lho! " Tukang bakso: “ Siap Mas. Ngersake tataran (level) pinten? "  Jono : " Level satus! sisan kanggo nguji kewanen! (nyali) ", pratingkahe sajak sok-sokan kae. Tukang bakso mesem cengar-cengir nyalawadi, " Nah, iki lagi entuk tantangan!" Pirang menit sabanjure, samangkok bakso pedhes teka. Jono tanpa ba, bi, bu... langsung nyerbu baksone karo nggaya sok jagoan. Kocapa...!?... lagi sasendhok, raine katon abang mbranang kaya kesomot mawa panas, mripate kaca-kaca mbrebes mili, lan wiwit watuk-watuk ora karuan. Kanthi susah payah, dheweke ngucap, :" Bang, iki lomboke pira!?" Tukang bakso : " Ha nggi...

    kapacak uga ing  https://www.facebook.com/share/p/16fya9XFuT/ Ing ngare lumaku datan sabåwå esuk grêgut angiring mendå. Alus jumangkah mrabawani ing tutur båså sagunging kamulyan tansah nggèndèng nålå. Sêsidhêman ing wicårå,  nora kêmaruk ing pangalêmbånå. Sihnyå nyåtå ing solah båwå pangõn sêjati kêbak kamulyan ing sumõrõting cahyå. Amadhangi limênging rat måyå pêpajar mring kang kaêngõn sanyåtå. Ambêktå katêntrêman jagad råyå siningkur saking prå duratmåkå.      Mugyå gêsangnyå ånå jroning wêwêngkõn    lan panuntune Sang Hyang Manõn.     JM, gagat bangun, 12625             ✍️ 𝖊𝕹𝕻𝖊 ✍️             [^__^]  [^__^] 

    kapacak uga ing  https://www.facebook.com/share/p/1AsL4gXXJV/ Ing perenging gunung Merbabu, urip bocah lanang arane Thole. Dheweke dudu anake sesepuh desa, dudu anake kepala kampung, dheweke mung bocah angon sing pendhak esuk nggiring wedhus-wedhus duweke tanggane menyang ara-ara pasuketan. Senadyan urip sarwa kekurangan, si Thole duwe kaluwihan sing bisa gawe wong sadesane nggemateni lan nresnani yaiku awit saka akhlak utawa luhur bebudene. Saben-saben ngliwati omahe warga sing wus sepuh utawa nandhang sesakit, dheweke nglegakake rewang-rewang, kaya ta nggolekke kayu bakar, nggodhoke banyu wedang, ngisi banyu jedhing lsp. Ora tau njaluk opah. " Yen kita bisa enthengan tetulung, bau isih kuwat, kenapa mesthi kudu ngenteni dikongkon? ", osiking batine si Thole. Sawijining dina, desane lagi ketaman paceklik lemah garing kasatan. Sesuketan padha garing, kewan ingon-ingon padha kaliren. Akeh tukang angon liyane padha ngumbara ninggalake desa, nanging si Thole panggah ora ...

    kapacak uga ing  https://www.facebook.com/share/p/1GvvtxWe6r/ Bocah wadon jenenge Gendis klas 4 SD manggone ing kampung cilik pereng gunung. Bapake buruh tani, simboke mider dodol goreng-gorengan. Kulawarga iki klebu uripe pas-pasan, nanging si Gendis tansah katon sumringah. Pendhak dina sadurunge budhal sekolah, Gendis nimba banyu sumur lan ngrewangi simboke mbunteli gorengan. Banjur dheweke mlaku menyang sekolah dohe 3 km-an. Sandhale wus amoh, tas-e suwek, ewasamono Gendhis semangat banget anggone sekolah. Ing sekolah, Gendis kerep nggawa sangu saanane, sega tempe utawa kadhang mung lawuh krupuk. Ananging nalika kancane sabangku, Jojo jenenge, ora nggawa sangu merga ibune gerah.  Gendis ambage sangune paroan karo Jojo, " Kita mangan kembulan bareng ya, ben tambah enak rasane! " celathune Gendis marang Jojo. Iya kaya mangkono iku Gendis, dheweke kerep mbiyantu kanca sing lagi kasusahan, njupuki larahan ing klas tanpa dikongkon, lan tansah ngucap matur nuwun nad...

    kapacak ugi ing  https://www.facebook.com/share/p/16GfmNueS4/ Para sutresna gegladhen basa Jawa, punika wonten seratan (ingkang sumebar ing medsos), duka leres punapa boten lan duka sinten ingkang nyerat sepisanan lan narik kawigatosan. Ingkang cetha bokbilih wonten pigunanipun, kula badhe ambage pengalamanipun tiyang sanes ingkang nandhang sakit ginjel, saged mantun awit saking ngunjuk, nginum toya klapa ijem. Kadospundi larah-larahan critanipun? makaten : Ing warsa 2001 sonten magrib, kula ngraosaken sakit sanget nalika badhe bebucal toya (pipis), kraos mampet, gumrobyos, benter-asrep ngempet sakit. Toya pipis abrit ngandhut getih, raosipun boten kantenan. Pranyata menika ingkang punwastani 'sakit batu ginjal' salajengipun kasebat sakit watu ginjel. Saderengipun, kula nyumurupi kangmas kula ngantos muwun gero-gero nandhang sakit sami kaliyan ingkang kula alami. Sasampunipun ngunjuk werni-werni obat boten kodal (ora ndayani apa-apa), kangmas kula estunipun pikantuk r...

    kapacak uga ing  https://www.facebook.com/share/p/16Mb7Fc4GM/ Ing sawijining dhusun, urip ibu lan anake (12 taun) jenenge Panjul. Bapake wis kapundhut Gusti rong taun kapungkur awit kacilakan ing pagaweane. Wiwit iku, ibune gregut/mempeng nyambut gawe nampa jaitan kanggo nyukupi kabutuhan pendhak dinane. Panjul saben dina budhal sekolah nganggo sepatu sing wis amoh, warnane lethek, tapak sepatu ana sing bolong-bolong. Senadyan kerep dibebeda/dipoyoki kanca-kancane, Panjul mung bisa meneng bae. Dheweke ngerti Ibune tansah tekuk-ringkel kanggo urip padinane. Sawijining dina, sekolah nganakake tandhing nulis layang kanggo wong tuwane. Panjul gawe layang kanggo Bapake,  > " Bapak, kula kangen sanget. Kula pengin crita kathah bab sekolah. Ugi bab sepatu lami kang sejatosipun sampun boten pantes, nanging kula tetep ngangge awit ngendikanipun Ibu kita kedah ngopeni kanthi temen punapa kang kita gadhahi. Kula janji badhe dados lare kang kiyat kados Bapak. Nyuwun donga...

    kapacak ugi ing  https://www.facebook.com/share/p/1BksNWxG7p/ Ing sapinggiring desa alit simbok bakul tempe pendhak dinten damel tempe piyambak lan punsade ing peken kecamatan wetan desanipun.  Sawijining enjing umun-umun kados adat sabenipun simbok bakul tempe tata-tata nedya mbekta tempenipun dhateng peken. Nanging, piyambakipun kaget nalika nyumurupi tempenipun dereng dados taksih setengah mateng. Kamangka pekenipun bikak enjing lan menawi sapunika boten kasade, dinten punika boten angsal yatra kangge nyekapi kabetahan kulawarganipun. Salebeting kuwur / bingung, goreh, piyambakipun lajeng ndedonga klawan sumungku nenuwun dhumateng Gusti Allah supados tempenipun salebeting mlampah dhateng peken ingkang kinten-kinten satunggal jam-an (amargi tebih) sageda enggal dados. Kanthi estu-estu kebak pangajengan, piyambakipun mbuntel lan ngrukupi tempenipun mawi kain lan plastik ngangkah supados tetep anget. Ing lebeting manah, bakul tempe punika pitados  lan yakin ...